พฤติกรรมของบุคคลสามารถเปลี่ยนไปเมื่อมาถึงวัยสูงอายุด้วยหลายปัจจัยที่มีผลมาก ๆ ต่อพฤติกรรมและทัศนคติของคนในวัยสูงอายุได้ดังนี้: สภาพสุขภาพ: การเปลี่ยนแปลงในสภาพสุขภาพอาจมีผลต่อพฤติกรรมของบุคคลในวัยสูงอายุ บุคคลที่มีสุขภาพดีอาจมีแรงบันดาลใจในการออกกำลังกายและทำกิจกรรมที่ต้องการความพยายามมากขึ้น. สภาพจิตใจ: ปัจจัยทางจิตใจ เช่น ความเสียหายจากศาลยุติธรรม ความเหงา หรือความเครียด อาจมีผลในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม บุคคลในวัยสูงอายุอาจมีการแก้ไขพฤติกรรมเพื่อจัดการกับความเครียดหรือความเหงาที่เกิดขึ้น. การเปลี่ยนแปลงในชีวิต: เปลี่ยนแปลงในสภาพครอบครัวหรือสถานภาพสังคม เช่น การเสียคู่สมรสหรือการย้ายไปอาศัยในสถานที่ที่แตกต่าง อาจมีผลในพฤติกรรมของบุคคลในวัยสูงอายุ. ความเชื่อมั่นในความสามารถ: ความรู้สึกถึงความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเองสามารถส่งผลในพฤติกรรมของบุคคล บุคคลที่รู้สึกว่าตนเองยังคงมีความสามารถทางกายและจิตใจอาจเป็นกล้าและมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ มากขึ้น. การรับรู้การเปลี่ยนแปลง: ความต้องการและการรับรู้การเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตนเองสามารถมีผลต่อพฤติกรรม บุคคลที่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมและความเป็นจริงของวัยสูงอายุมีแนวโน้มที่จะปรับตัวและประสบความสำเร็จในชีวิตของตนเอง. การสนับสนุนและการเรียนรู้: การรับการสนับสนุนจากครอบครัวและชุมชน รวมถึงการมีโอกาสเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ในชีวิตหลังเกษียณอายุ อาจส่งผลในการรักษาความนิ่งคิดและความสุขในวัยสูงอายุ. การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในวัยสูงอายุไม่ใช่สิ่งแปลกประหลาด และมักมีความหลากหลายในแต่ละบุคคล สิ่งสำคัญที่สุดคือการสนับสนุนคน